اجتماع و سیاست آرمانی --- چارخونه را جدي بگيريم!

^{ياد داشت}

اجتماع و سیاست آرمانی --- چارخونه را جدي بگيريم!

محمد مهدی ابراهیمی نصر

طنز چهار خونه كه مدتي است،فضاي شبكه سوم سيما را شاد كرده است،در قسمت هايش موضوع خوبي را دستمايه طنز قرار داده است.حضور افغانستاني ها،در ايران و تبعات اين حضور،يكي از موضوعاتي است كه اين مجموعه طنز ،دنبال مي كند.كساني كه در اين سريال لهجه دري(افغاني) دارند،اصلا قصد ترك خانه را نداردن ،بلكه سعي مي كنند كه كل چهار خانه را تصاحب كنند.

سعي مي كنم در اين يادداشت،حضور افغاني ها در ايران و تبعات اين حضور را بررسي ،هرچند اجمالي كنم.كشور ما طبق سنت حسنه دفاع و پناه دادن به مظلومان و محرومان،از چندين سال قبل كه جنگ ،در افغانستان شعله ور شد،پذيراي مهاجران افغاني بودند كه به جمهوري اسلامي ايران پناه آورده بودند،تا اينكه از بلاياي خانمان سوز اين جنگ ها رهايي يابند.

مردم ايران هم با آغوش باز آنها را پذيرفتند.به آنها محبت كردند،كار دادند،خانه دادند و از همه مهمتر آنكه با آنان نه به مثابه ميهمان كه هم چون صاحبخانه ارتباط برقرار كردند.

پس از استقرار دولت مركزي افغانستان به رياست آقاي حامد كرزاي،انتظار مي رفت،كه اين مهاجرين ،با برقراري ثبات نسبي در كشورشان،ايران اسلامي را ترك و به ديار خود باز گردند.اما نشد آنچه كه بايد مي شد.

عده اي از افغاني ها،با ايراني ها ارتباط زناشويي برقرار كرده و ماندگار شده اند،عده اي هم از وضعشان در ايران راضي اند و ميلي ،به بازگشت ندارند.حال تكليف ما چيست؟

آيا بايد بدون توجه ،آنها را به حال خود رها كرد و به آنها تابعيت ايراني داد؟تابعيت يك شخص براي كشور متبوع بايد،همراه با سودي براي آن كشور باشد،نفع اينان چه بوده و هست؟

متاسفانه با اين موضوع به درستي برخورد نشد و توجههي به عواقب خطرناك اين كار انجام نگرفت.اين بار مهمان دوستي و مهرباني ما ،مشكل آفرين شد.اين مهاجرت و ماندگاري در ايران ،بي شك مقدمه اي بر تسلط كامل افاغنه بر كشورمان خواهد بود.گفته اند كه اگر ميهمان بيش از حد بماند ،صاحبخانه را بيرون مي كند.

اگر از حضور بيش از حد افاغنه در ايران نگران نباشيم،آنها باز زاد و ولد زيادشان، تناسب جمعيتي ما را در چند سال آينده ، برهم مي زنند و اين بد عواقبي براي كشور عزيز ما خواهد داشت.

يكي از بزرگان انقلاب اسلامي فرموده بودند كه من از دو چيز در ايران ،هراس دارم؛يك جهت ترس من از اين افغاني ها است كه با حضور دائمي و زاد و ولد زيادشان،تسلط بر ايران و زندگي هميشگي در ايران را در سر مي پرورانند و ديگر از روحانيون ،اگر دولتي شوند و استقلال شان و استقلال هميشگي حوزه هاي مقدسه علميه را زير پاي بگذارند.

حساسيت مورد اول را مي توانيد در مخالفت حضرت امام(ره) با رياست جمهوري جلال الدين فارسي كه اصليتي افغاني داشت،ببينيد.

امروز به فلسطين اشغالي بنگريد؛يك غفلت چند ساله،باعث اين همه بدبختي و آواره گي شد.مهاجرت هاي فراوان يهوديان صهيونيست به فلسطين و زاد و ولد فراوانشان،باعث شد كه تناسب جمعيتي در فلسطين برهم بخورد و زمينه ساز حضور نظامي و سياسي آنها شود.

اطمينان دارم كه اگر افاغنه را (با تمام احترامي كه به عنوان انسان هاي مسلمان برايشان قائلم)به حال خود واگذاريم و اجازه مهاجرت ،سكونت دائمي ،تحصيل و زاد و ولد فراوان را به آنها بدهيم،سرنوشت ايران ،چيزي بهتر از فلسطين نخواهد شد.

حضور افاغنه در كشور عزيزمان،هم اكنون امنيت را در شرق كشور و در مناطقي خاص،متزلزل كرده است.اگر مواظب تحركاتشان نباشيم ،به سرنوشت ملت مظلوم فلسطين دچار مي شويم.

باشد كه نگذاريم ايران اسلامي،فلسطين دوم شود.آن هم با تركيبي افغاني!